පොළොවත් පැලී ගිනියම් වූ පෑවිල්ලේ
වියලී ඉපල් වුණු මාදං ඕවිල්ලේ
දහදිය ගත තෙමන සැඩ ඉර නෑවිල්ලේ
නෙළුඹල හොයයි අපෙ අම්මා තාවල්ලේ
ඉර පායා ඉර මුදුනට එන්න එපා
සැඩ හිරු රැසින් අපෙ අම්මා තවනු එපා
නෙළුඹල දෙන්න වැව නුඹ පැකිලෙන්න එපා
අප්පා නැති අපිට බඩගිනි වෙන්න එපා
දෙපත් කපා අක් වැහි පිට වැහි වැටුණා
සියපත් රතට වැව එක යායක් කෙරුණා
පන්සල ළඟ කඩේ මල් මිටි ගොඩ ගැහුණා
කහවනු හොයං අම්මා වැව වෙත ඇදුණා
වැව් දිය රළු වෙසින් රළ පිට රැළි නැගුණා
දිය බොර වුණත් අම්මා තව දුර ඇදුණා
බොර දිය රැළි අතර ඈ මංමුලා වුණා
අම්මා හංගගෙන වැව් දිය හිනාවුණා
නෙළුඹල හදා වැව් දිය මත මල් පිපුණේ
වැව හින්දමයි මෙතුවක් කල් කුස පිරුණේ
අම්මා උදුර ගත්තත් වී අපිට විනේ
වැව් දිය එක්ක හෙම නෑ අපි තරහ වුණේ
නුඹෙ අම්මා නුඹ දමලා කොතැන ගියා
මල් කඩලා නෙළුඹල ගලවන්න ගියා
වැව උතුරා අම්මා වැව ඇතුලෙ තියා
වැව හිනැහුණා වැවට උඩින් කොක්කු ගියා...